این حقیقت شگفت که پژواک فراتاریخی “هل من ناصر ینصرنی” سیدالشهدا (ع) در عاشورای ۵۹ هجری شمسی [۶۱ ق]، یکی از بزرگترین لبیک های خود را هزاروچهارصد سال بعد از این واقعه یعنی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ و در پاسخ امت انقلابی ایران به حکم جهاد سلاله ی پاک امام حسین(ع)، خمینی کبیر (ره) یافته است، حکایتی عادی نیست.
بی تردید جمهوری اسلامی ایران ثمره ی بیش از ۱۴۰۰ سال مجاهدت ائمه هدی(ع) و فقهای بزرگ شیعه برای بلوغ دینی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی امت اسلام است.
از همین رو هم سنگ پرانی ظالمان و ظلمت خواهان به نور مشعشع این مصباح هدی، محدود به هیچ برهه ی تاریخی نبوده و نیست.
ظلم یزیدیان آن زمان و شیطنت شیطانهای کوچک و بزرگ این زمانه و مزدوران پست آنان گواه روشنی بر صدق این مدعاست.
هر چند وابستگی و همبستری هیچ کدام از این مظاهر خیانت و نفاق با آن صدام یزیدهای دیروز و این صدامچه های امروز چیزی جز سقوط و نابودی و خفت و خواری برای آنان و اربابانشان به ارمغان نیاورده و از این پس نیز نخواهد آورد.
اگر چه امتداد هشت ساله ی دفاع مقدس بعد از ۳۱ شهریور ۵۹ در حافظه ی تاریخی مردم انقلابی ایران یادآور شکوه تجدید بیعت با آرمانهای حسینی پیر جماران (ره) است اما تلاش مذبوحانه ی مشتی مزدور وطن فروشِ تازه از بستر وهابیت برخاسته در تیراندازی به سربازان میهن و شهروندان بی گناه در اهواز، نشان داد هنوز هم برای پاسداری از این مرز پر گهر، باید دستی به قلم و دستی به ماشه داشت.
بی تردید، در شرایطی که دشمن شکست خورده از هشت سال جنگ سخت، استراتژی شیطانی خود را به حوزه ی جنگ نرم و به ویژه جنگ اقتصادی تغییر داده است، حفظ وحدت، همدلی، همگرایی و هم افزایی تمام دل سپردگان به عزت و عظمت این آب و خاک، می تواند نویدبخش و مقدمه ی فتح قریب دیگری برای مردم صبور، ثابت قدم و انقلابی ایران باشد.
از این رو، جامعه ی اساتید بسیجی دانشگاه پیام نور با گرامیداشت هفته ی دفاع مقدس و یاد و خاطره ی همه سربازان جان بر کف میهن، و تجدید بیعت با آرمانهای امام راحل (ره) آمادگی خود را برای هر گونه جهاد و مجاهدت برای پاسداری از دستاوردهای نظام قدسی جمهوری اسلامی ایران، ذیل سایه ی مستدام فرماندهی کل قوا، حضرت امام خامنه ای (مدظله) اعلام می دارد.
در پایان این جامعه ی بزرگ دانشگاهی، خواهان تسریع در واکنش سخت سربازان امام عصر (عج) – اعم از ارتش، سپاه، بسیج، نیروهای انتظامی و اطلاعاتی- به مزدوران جنایت اهواز و شجره ی ملعونه ی اربابان منطقه ای و جهانی آنان است.
بی تردید جمهوری اسلامی ایران ثمره ی بیش از ۱۴۰۰ سال مجاهدت ائمه هدی(ع) و فقهای بزرگ شیعه برای بلوغ دینی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی امت اسلام است.
از همین رو هم سنگ پرانی ظالمان و ظلمت خواهان به نور مشعشع این مصباح هدی، محدود به هیچ برهه ی تاریخی نبوده و نیست.
ظلم یزیدیان آن زمان و شیطنت شیطانهای کوچک و بزرگ این زمانه و مزدوران پست آنان گواه روشنی بر صدق این مدعاست.
هر چند وابستگی و همبستری هیچ کدام از این مظاهر خیانت و نفاق با آن صدام یزیدهای دیروز و این صدامچه های امروز چیزی جز سقوط و نابودی و خفت و خواری برای آنان و اربابانشان به ارمغان نیاورده و از این پس نیز نخواهد آورد.
اگر چه امتداد هشت ساله ی دفاع مقدس بعد از ۳۱ شهریور ۵۹ در حافظه ی تاریخی مردم انقلابی ایران یادآور شکوه تجدید بیعت با آرمانهای حسینی پیر جماران (ره) است اما تلاش مذبوحانه ی مشتی مزدور وطن فروشِ تازه از بستر وهابیت برخاسته در تیراندازی به سربازان میهن و شهروندان بی گناه در اهواز، نشان داد هنوز هم برای پاسداری از این مرز پر گهر، باید دستی به قلم و دستی به ماشه داشت.
بی تردید، در شرایطی که دشمن شکست خورده از هشت سال جنگ سخت، استراتژی شیطانی خود را به حوزه ی جنگ نرم و به ویژه جنگ اقتصادی تغییر داده است، حفظ وحدت، همدلی، همگرایی و هم افزایی تمام دل سپردگان به عزت و عظمت این آب و خاک، می تواند نویدبخش و مقدمه ی فتح قریب دیگری برای مردم صبور، ثابت قدم و انقلابی ایران باشد.
از این رو، جامعه ی اساتید بسیجی دانشگاه پیام نور با گرامیداشت هفته ی دفاع مقدس و یاد و خاطره ی همه سربازان جان بر کف میهن، و تجدید بیعت با آرمانهای امام راحل (ره) آمادگی خود را برای هر گونه جهاد و مجاهدت برای پاسداری از دستاوردهای نظام قدسی جمهوری اسلامی ایران، ذیل سایه ی مستدام فرماندهی کل قوا، حضرت امام خامنه ای (مدظله) اعلام می دارد.
در پایان این جامعه ی بزرگ دانشگاهی، خواهان تسریع در واکنش سخت سربازان امام عصر (عج) – اعم از ارتش، سپاه، بسیج، نیروهای انتظامی و اطلاعاتی- به مزدوران جنایت اهواز و شجره ی ملعونه ی اربابان منطقه ای و جهانی آنان است.
مطالب مرتبط
برچسب ها